-
1 dopiąć
глаг.• застегнуть• настоять* * *dop|iąć\dopiąćnie, \dopiąćnięty сов. 1. застегнуть;2. достичь, добиться;\dopiąć celu достичь цели; \dopiąć swego добиться своего;
● \dopiąć coś na ostatni guzik приготовить что-л. самым тщательным образом; отделать что-л.+2. osiągnąć
* * *dopnie, dopnięty сов.1) застегну́ть2) дости́чь, доби́тьсяdopiąć celu — дости́чь це́ли
dopiąć swego — доби́ться своего́
•Syn:osiągnąć 2) -
2 dokazać
глаг.• пошалить* * *(dokonać) достичь, добиться, совершитьdowieść, udowodnić доказать* * *doka|zać\dokazaćżę, \dokazaćzany сов. достичь, добиться;\dokazać swego поставить на своём; \dokazać cudu (cudów) совершить чудо
+ dokonać, dopiąć* * *dokażę, dokazany сов.дости́чь, доби́тьсяdokazać swego — поста́вить на своём
dokazać cudu (cudów) — соверши́ть чу́до
Syn: -
3 durchsetzen
sich durchsetzen mit etwas postawić pf na swoim, dopiąć pf swego
См. также в других словарях:
dopiąć swego — {{/stl 13}}{{stl 7}} osiągnąć swój zamiar dzięki uporowi, wbrew trudnościom i sprzeciwom; przeforsować własną wolę : {{/stl 7}}{{stl 10}}W końcu dopięła swego i dostała się na studia medyczne. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dobić [dopiąć] swego — {{/stl 13}}{{stl 7}} urzeczywistnić swój zamiar, osiągnąć zamierzony cel; dopiąć celu, dopiąć swego {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopiąć — celu zob. cel 2. Dopiąć coś na ostatni guzik zob. guzik 2. Dopiąć swego zob. swój 1 … Słownik frazeologiczny
dopiąć — dk Xc, dopiąćpnę, dopiąćpniesz, dopiąćpnij, dopiąćpiął, dopiąćpięła, dopiąćpięli, dopiąćpięty, dopiąćpiąwszy dopinać ndk I, dopiąćam, dopiąćasz, dopiąćają, dopiąćaj, dopiąćał, dopiąćany 1. «zapiąć coś do końca, dokładnie, całkowicie» Dopiąć… … Słownik języka polskiego
dopinać — Dopiąć celu zob. cel 2. Dopiąć coś na ostatni guzik zob. guzik 2. Dopiąć swego zob. swój 1 … Słownik frazeologiczny
swój — 1. Dobić, dopiąć, przestarz. dokazać swego «osiągnąć zamierzony cel, pokonując trudności»: Moim marzeniem jest zobaczenie Nowej Zelandii i myślę, że uda mi się kiedyś dopiąć swego. Eurost 7/2000. 2. Dostać za swoje «zostać ukaranym, ponieść… … Słownik frazeologiczny
dokazać — dk IX, dokazaćkażę, dokazaćkażesz, dokazaćkaż, dokazaćał dokazywać ndk VIIIa, dokazaćzuję, dokazaćzujesz, dokazaćzuj, dokazaćywał 1. «osiągnąć zamierzony cel; dokonać, dopiąć czegoś» Pragnąć dokazać czegoś. Z trudem czegoś dokazać. ◊ Dokazać cudu … Słownik języka polskiego
byle — «spójnik» a) «przyłączający zdania lub ich części, oznaczające cel lub skutek, ku któremu zmierza czynność zdania nadrzędnego; wzmocnione aby, aby tylko; także: oznaczające warunek, zwykle pożądany» Bylem mógł, przyjadę. Poradzę sobie, bylebym… … Słownik języka polskiego
zdołać — dk I, zdołaćam, zdołaćasz, zdołaćają, zdołaćaj, zdołaćał książk. «potrafić coś zrobić, sprostać czemuś; podołać» Zdołał zapanować nad sobą. Zdołał dopiąć swego. Nie zdołał go przekonać. Nie zdołał mu w tym przeszkodzić … Słownik języka polskiego
żeby — 1. «spójnik (używany także z zakończeniami osobowymi: żebym, żebyś, żebyśmy, żebyście) łączący ze zdaniem nadrzędnym zdanie podrzędne» a) «wyrażające cel tego, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym; aby» Spotkali się, żeby szczerze porozmawiać. Trzeba… … Słownik języka polskiego
nacisnąć [poruszyć] wszystkie sprężyny — {{/stl 13}}{{stl 7}} użyć wszelkich sposobów, żeby osiągnąć cel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poruszył wszystkie sprężyny, by dopiąć swego. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
